سلام...

خاطره ای که الان دارم براتون مینویسم خاطره ایه که همین الان ازش خندم گرفته...

ما دوشنبه ها بعد از خوردن ناهار تو مدرسه ورزش داریم...

دوشنبه ی هفته ی پیش تو زنگ ورزش به صف شدیم و چند دور دویدیم...

بعد وایسادیم و یه ردیف شدیم...

معلم ورزش گفت بشمار...

از اول صف شروع کردند و شمردند...یک،دو،سه،یک،دو،سه،یک و ...

اونایی که یک میشدند چهار قدم میرفتند جلو...

اونایی که دو میشدند دو قدم میرفتند جلو...

اونایی که سه میشدند سر جاشون وایمیسادند...

(من و محمدامین بقل هم وایساده بودیم)

محمدامین دلش نمیخواست بره جلو تا جلوی بچه ها تو کششی ها دولا بشه...

(دلیلشو خودتون میدونین)

بقلیم گفت دووو!

من گفتم:سه!

محمدامین گفت:یککک اههههههههههههههههه!

من شروع کردم بهش بخندم...

رفت جلو و گفت: آقا میشه من برم عقب؟

گفت نه نمیشه..

گفت: آقا حالا بذار برم...

معلم گفت:بیا جلو...گفت چی؟...گفت بیا جلوی همه...

گفت : آقا نههه!

منم داشتم میخندیدم...

معلم گفت: بیا اینجا...

محمد امین گفت نچچ و رفت جلوی ما و روش رو هم کرد به ما...

معلم گفت: روبه اونطرف!

محمدامین اخم کرد و پشتشو کرد به ما...

تو طول کششی رفتن ها...شرف محمدامین رفت...

من هم زمان کششی رفتن و هم بعدش از خنده مردم...

خبر این اتفاق پیچید و مدرسه از خنده مرد...

نظر یادتون نره...